انواع مختلف ایمپلنت دندان

امروزه اکثر ایمپلنت های دندان از تیتانیوم ساخته می شوند که فلزی دارای کیفیت بالا است و می تواند برای این منظور بسیار مناسب باشد. تیتانیوم یک لایه نازک بر روی سطح خود ایجاد می کند که از آن در برابر خوردگی حفاظت می کند. این لایه در برابر اسید، ترکیبات نمک و اکسیژن مقاوم است. علاوه بر این تیتانیوم تقریباً بطور کامل غیر مغناطیسی است و نسبت به وزن آن کاملاً مقاوم است.

مهمتر اینکه بدن انسان ایمپلنت دندان تیتانیوم را به عنوان اجسام خارجی پس نمی زند. هنگامی که آنها در استخوان کاشته می شوند، استخوان در یک فرآیند به نام  الصاق استخوانی اطراف آن رشد کرده و گسترش پیدا می کند. نوع تیتانیوم دارای انواع مختلف سطوح هستند که شامل اسید اچ، اسپری پلاسما و پوشش هیدروکسی آپاتیت است. هیدروکسی آپاتیت ماده ای است که استخوان از آن ساخته می شود. این ماده در فرآیندی به نام اتصال زیستی به استخوان متصل می شود. انواع ایمپلنت دندان شامل موارد زیر هستند:

ایمپلنت ریشه ای شکل: این مدل رایج ترین نوع کاشت دندان است که برای بیماران استفاده می شود. نوع ریشه ای شکل در اصطلاح درون استخوانی یا درون ریشه  ای نیز گفته می شود، به این معنی که این نوع در استخوان قرار می گیرند. این مدل شبیه پیچ ضخیم یا مخروط است و دارای پهنا و طول متفاوت می باشد. برای موفقیت آمیز بودن آن، نیاز به ایجاد عمق و عرض کافی در استخوان برای فراهم کردن پایه مطمئن برای آن وجود دارد. دندان پزشک شما درباره نوع  مناسب برای استفاده بر اساس کیفیت استخوان فک و نوع روکش دندان، پل یا دندان مصنوعی که قرار است بر روی آن قرار بگیرد تصمیم گیری خواهد کرد.

نوع دارای چارچوب راموس: این نوع را در صورتی می توان استفاده کرد که استخوان فک پایین برای استفاده از ایمپلنت دندان ریشه ای شکل بسیار نازک باشد یا قصد داشته باشیم از ایمپلنت ساب پریواستیل استفاده کنیم. این مدل دارای چارچوب راموس در گوشه عقب استخوان فک در دهان (یعنی نزدیک دندان های عقل) و نزدیک چانه قرار می گیرد. هنگامی که آن در محل قرار گرفت و بافت اطراف آن ترمیم شد، یک میله فلزی نازک در اطراف بالای لثه قابل رویت خواهد بود. دندان های مصنوعی در ادامه به صورتی ساخته می شوند که متناسب با این میله باشند. این نوع همچنین می توانند فک ضعیف را تثبیت کرده و از ایجاد شکستگی در آن جلوگیری نمایند.

شرایط ایمپلنت دندان

اولین قدم برای کاشت ایمپلنت دندان ملاقات با یک دندان پزشک حرفه ای برای انجام معاینات لازم است. ارزیابی اولیه در این حالت شامل بررسی وضعیت دهان و دندان های شما و بررسی کامل سابقه درمانی و مشکلات دندان است. در این مرحله معمولاً از دندان ها عکس رادیولوژی تهیه می شود. این عکس می تواند اطلاعات مناسبی را درباره مقدار استخوان موجود در فک و شکل آن و نیز محل اعصاب و سینوس ها در اختیار دندان پزشک قرار دهد. اکثر افراد کاندیدهای مناسب برای استفاده از ایمپلنت دندان هستند. شرایط جراحی کاشت ایمپلنت دندان به شرح زیر می باششد:

لثه های سالم داشته باشد

استخوان کافی برای نگه داشتن ایمپلنت دندان در فک خود داشته باشد. بعضی افراد که استخوان فک خود را از دست داده اند نیز می توانند از ایمپلنت دندان استفاده کنند، اما ابتدا لازم است استخوان از بین رفته با استفاده از روش های درمانی مناسب تجدید و ترمیم شود.

تعهد برای مراقبت بسیار مناسب از دندان های کاشته شده. در این حالت لازم است دندان ها و لثه ها به صورت روزانه مسواک زده و نخ دندان کشیده شود. علاوه بر این ملاقات منظم با دندان پزشک در این رابطه از اهمیت خاص برخوردار است.

کاشت ایمپلنت دندان برای افراد زیر توصیه نمی شود:

افراد سیگاری

افرادی که به بیماری های خود ایمنی مبتلا هستند یا از داروهایی استفاده می کنند که این شرایط را به همراه دارند

افرادی که از پرتو درمانی در ناحیه سر و گردن استفاده کرده اند

کسانی که دیابت کنترل نشده دارند.

مزایا

در عین گران بودن درمان ، مزایایی همچون راحتی، مقاومت بالا، کاربردی بودن، بازگرداندن توانایی جویدن طبیعی و زیبایی فوق العاده ، باعث میشود تا رضایت خاطر بیماران نسبت به بریجهای ثابت یا پرتز متحرک بیشتر شود. در صورت رعایت کامل بهداشت، این دندان ها دائمی (Lifetime) خواهند بود.

با این روش درمانی ، دندانهای دیگر قربانی جایگزینی دندان از دست رفته نمیشوند.

پایه ایمپلنت مانند ریشه دندان داخل استخوان قرار گرفته و استخوان فک به دلیل ساپورت توسط ایمپلنت تحلیل نمیرود. بنابراین فرم صورت، کمتر دستخوش تغییرات ناشی از از دست دادن دندان میشود.

به طور معمول طول عمر آن از سایر درمانهای جایگزین طولانی تر است و در صورت از دست رفتن ، امکان جایگزینی مجدد وجود دارد.

معایب

از جمله معایب و مشکلات ایمپلنت قیمت آن است. هزینه آن نسبت به سایر درمانها برای جایگزین کردن دندان مانند پروتز ثابت یا پرتز متحرک بیشتر است.

علاوه بر قیمت آن ، زمانبر بودن درمان نیز از معایب دیگر است. زمانی حداقل بین ۴ تا ۹ ماه برای این درمان لازم است.

از جمله مضرات ایمپلنت دندان این است که یک جراحی بوده و ریسکهای مربوط به جراحی را نیز دارد. از جمله این ریسک ها میتوان به احتمال عفونت وشکست درمان که در این مورد نیاز به جایگزینی مجدد آن است.

این درمان نیازمند معاینات دوره ای توسط دندانپزشک است.

مراقبت های بعد از جراحی

اولین اقدام پس از ایمپلنت، بهره گیری از راهکارهایی برای کنترل عفونت و کاهش درد ناشی از جراحی است.

به رعایت بهداشت کامل دهان، از طریق مسواک زدن به روش صحیح و طبق تجویز دندانپزشک، استفاده از مسواک‌های کوچک مخصوص برای تمیز نگه داشتن فضاهای بین ایمپلنت ها ودندانهای طبیعی مجاور، جلوگیری از تجمع مواد غذایی در فضاهای ذکر شده وجرم گیری دندان در زمانی که ضرورت داشته باشد نه فقط از تجمع پلاکت‌های باکتریال و تخریب دندان‌های مجاور ایمپلنت و بافت لثه جلوگیری می‌کند، بلکه به انجام موفقیت آمیز پروسه کاشت دندان نیز کمک می‌کند.

تجمع مواد غذایی، رسوب جرم و تشکیل لایه‌ای از رسوبات بر روی دندان‌های طبیعی و همچنین ایمپلنتها موجب تورم وتحریک لثه می‌شود. به این ترتیب، چسبندگی لثه به دندان یا ایمپلنت از بین می‌رود که خود موجب تجمع بیشتر باکتری و تشدید سیر بیماری می‌گردد و در اد امه این روند به تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت یا دندان طبیعی شده و با پیشرفت زیاد منجر به لقی دندان یا ایمپلنت شود.

برای ایمپلنت زیبایی در ابتدا باید هزینه کاشت دندان بیشتری پرداخت شود اما روش نگهداری ساده آن و طول عمر بالای آن باعث کاهش هزینه ها در طی زمان می  شود.

مطالب مرتبط:

قیمت ایمپلنت

ایمپلنت تهران

کاشت دندان